«زخم کاری»؛ یک بازگشت به عقب برای مهدویان/ موفقیتی که تکرار نشد
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۵۹۶۰۸
خبرگزاری مهر- گروه هنر- عطیه موذن؛ سریال «زخم کاری» هفته پیش به اتمام رسید اما واکنش‌ها به این سریال هنوز ادامه دارد از انتقاداتی که مخاطبان این مجموعه در فضای مجازی داشته اند تا نقدهای چهره های فرهنگی و هنری و حتی واکنش هایی که پس از یادداشت محمدحسین مهدویان در صفحه شخصی‌اش، منتشر شد و بازتاب یافت. واکنش‌هایی که حتی با نگاه منصفانه هم نتوانست از نقطه ضعف های این فصل از سریال صرف نظر کند چون منتقدان احساس می کردند دچار یک حقه بزرگ به واسطه استفاده از نام جواد عزتی شده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فیلمنامه «زخم کاری ۲»؛ هیچ هیچ هیچ
برگ برنده فصل اول «زخم کاری» فیلمنامه آن بود، فیلمنامه ای که در درجه اول یک منبع اقتباس داشت که قصه ای براساس یک کتاب بود. کتاب «بیست زخم کاری» اثر محمود حسینی زاد که البته بعدها خودش گلایه های زیادی را نسبت به مدل اقتباس از داستانش مطرح کرد و حتی این گلایه ها تا ابراز پشیمانی هم پیش رفت. با این حال قصه ای که یک طرح اصلی دارد، از پیرنگ و درون مایه برخوردار است و شخصیت ها هر یک وجوه متمایزی از هم دارند که به شخصیت پردازی آنها کمک کرده است، همه جزو امتیازهای این قصه بود که توانست فیلمنامه را به برگ برنده فصل اول سریال بدل کند. بعد از آن بازیگران، کارگردانی و فضاسازی همه در خدمت این قصه قرار گرفتند و توانستند به نقطه قوت ضریب دهند. نکته ای که در فصل دوم سریال «زخم کاری» درست معکوس عمل کرد و از همان ابتدا ساختاری کج و معیوب بنا نهاد.
هرچند در این فصل هم خود محمدحسین مهدویان به عنوان سرپرست فیلمنامه حضور داشته است اما باید دید سرپرستی او چه سهمی در کار داشته است و آیا مثل حضور جواد عزتی و تفاوت فصل اول و دوم بوده یا واقعا نگاه او در شکل گیری قصه نقش داده است. طبق تیتراژ سریال همچنین در این فصل میلاد اکبرنژاد طراحی داستان و اقتباس را بر عهده داشته است، میلاد نجفی بازخوانی و بازنویسی طرح، اعظم بهروز نگارش سیناپس و بازخوانی نهایی و علی بحرینی هم که این روزها مصاحبه و واکنش های مجازی او در پاسخگویی به منتقدان به چشم آمده است دیالوگ نویسی سریال را بر عهده داشته است. دیالوگ هایی که احتمالا بخشی شامل همان «هیچ» معروف می شود که میان کامبیز دیرباز و مهران غفوریان شخصیت های طلوعی و شفاعت رد و بدل می شود؛ وقتی طلوعی می پرسد «چه خبر؟» و جواب می شنود که «هیچ» و بعد ادامه می دهد «هیچ ِ هیچ؟» و جواب می گیرد که «هیچ هیچ» و بعد دوباره می پرسد «هیچ هیچ هیچ؟» و جواب می گیرد که «هیچ هیچ هیچ» و این می شود یکی از وایرالی ترین دیالوگ های فصل دوم سریال.
نکته دیگر اینکه فصل اول سریال برداشتی آزاد از نمایشنامه «مکبث» شکسپیر بود که این هم در خود کتاب حسینی زاد در نظر گرفته شده بود با این حال در تیتراژ سریال هم روی این ویژگی تاکید شد. با این حال مهدویان در فصل دوم هم از همین رویه استفاده کرد و این بار برداشت آزاد خود را نسبت به نمایشنامه «هملت» اطلاق کرد که حتی با همان نگاه آزاد هم شباهت چندانی در فضای قصه ۲ اثر نمی‌شد یافت چون اساسا پدر میثم زنده است و سریال صرفا می تواند یک نگاه آزاد ِآزاد آزاد از نمایشنامه شکسپیر باشد.
قصه فصل دوم سریال بیش از غافلگیری، حرص درآور است و بیشتر از اینکه داستان های جدید مخاطب را به سمت و سوی فضایی تازه ببرد او را در موقعیت هایی نگه می دارد که صرفا قرار است یک ماز تو در تو باشد. بدون اینکه به مقصد نهایی راه ببرد. شخصیت ها در این مسیر اضافه می شوند، کم می شوند، حذف می شوند اما قصه در نقطه اول همچنان مانده است با سوال هایی که مخاطب جوابی برای آنها ندارد.
مخاطب نمی داند اساسا مالک چرا زنده شده است اگر قرار است در طول ۱۳ قسمت در یک اتاق و در یک خودحصری عجیب بماند. حضور مالک در اتاقی خارج از فضای داستان آن هم با اطلاع شخصیت دستمالچی طراحی شده است. دستمالچی قرار است در جریان پرونده پلیسی و قضایی ناجی او باشد اما به جای اینکه حداقل او را به فضایی برای پیگیری‌ها و بازپرسی‌های قضایی ببرد هر از گاهی به او سر زده و نهیب می زند که از دخمه خود فرار نکند. کمدی ماجرا اینجاست که جواد هاشمی بازیگر نقش دستمالچی، گاهی هم در راستای کار حرفه ای خود حتی راهکارهایی هم به میثم می دهد که در جایگاه و سمتی که دارد عجیب است.
حتی ارتباط بین مالک و دستمالچی برای مخاطب مشخص نیست که چرا اینقدر در خفا پیش می رود. محافظه کاری نسبت به نقش دستمالچی باعث می شود او هم مثل خیلی از شخصیت های دیگر نقشش الکن و مبهم بماند. نکته ای که معمولا مهدویان در آثار قبلی خود هم تکرار کرده است و برخی شخصیت های بانفوذ در دستگاه های اطلاعاتی را بدون شناسنامه ای مشخص وارد بازی می کند.
بازیگران «زخم کاری ۲»؛ از حضور موفق غفوریان تا تکرار «سمیرا» و ناکامی «میثم»
بازی های بازیگران در فصل اول سریال نکته دیگری بود که توانست مخاطب را جذب کند و در هر قسمت آنها را به تماشای سکانس ها و موقعیت هایی غافلگیر کننده بنشاند. اتفاقی که در فصل جدید نه تنها تکرار نشد که تنها دوباره کاری ای بر برخی موقعیت های خوب فصل اول بود. رعنا آزادی ور و توانایی اش در به رخ کشیدن شخصیت زنی که بی پروا به دنبال قدرت و مالکیت است و در این مسیر به هیچ چیز رحم نمی کند شخصیت هولناکی از سمیرا ساخت که در عین خوف از او، بازی اش را هم تحسین می کردید. با این حال این شخصیت در فصل دوم نتوانست غافلگیری های خود را دوباره به رخ بکشد. ورود زنانی مثل الناز ملک که می توانستند رقبایی جدید در این میدان زنانه باشند نیز کمک چندانی نکرد. سیما مثل حریفی بود که خیلی زود خسته و حتی در ادامه داستان رها شد.
اضافه شدن شخصیتی مثل کامبیز دیرباز که قرار بود یک «گادفادر» تازه در سریال باشد نیز نتوانست مخاطب را با خود همراه کند. برای مخاطبی که قدرت را در فصل اول سریال در بازی های مالک و در صورت و چشمان و خنده هایش دیده یا در اقتدار و جدیت سمیرا درک کرده است و یا در بازی پرصلابت حاج عمو حس کرده است نگاه و بیان و بازی کامبیز دیرباز در نقش طلوعی نتوانست به همان میزان قدرتمند جلوه کند. به ویژه که طلوعی قرار است به عنوان فردی بانفوذ و پرصلابت جلوه گر شود و حتی دستور دهنده قتل های پی در پی باشد اما نه صدور دستور این قتل ها به خوف انگیزی او کمکی می کند و نه اصلا سخن گفتن صرف درباره قتل ها، فضای سریالی را که قصه اش جنایی است هولناک می کند و بیشتر بر حرص و گلایه مخاطب می افزاید. در واقع اینجا هم غیر از بازیگری، شخصیت پردازی این نقش نتوانست مخاطب را به یک کاراکتر قدرتمند و با نفوذ برساند.
تنها امتیاز میان بازی ها در این فصل به حضور مهران غفوریان برمی گردد که در چند سال اخیر بازی های جدی او بیشتر از کمدی هایش به چشم مخاطب آمده است و اینجا هم در نقش زیردست طلوعی به درستی عمل می کند. شخصیت مالک با بازی جواد عزتی هم غیر از حضور کمرنگش بیشتر مورد تعجب مخاطب بود چون یا در حال ساخت لگو بود و یا در حال اشک ریختن و آه دوری از پسرش که شاید در جایی کمدی هم می‌شد.
ناکامی بزرگ این فصل هم به مرتضا امینی تبار رسید که در فصل اول هم حضورش با انتقادهایی مواجه بود و اگرچه در این فصل بر کمیت حضورش افزوده شد اما کیفیت همانند فصل اول بود.
کارگردانی «زخم کاری ۲»؛ هیچکاک وار یا ...؟
مهدویان در حالی که در پایان بندی فصل اول سریال سرنوشت شخصیت ها را به نوعی مشخص می کند و از سمیرا تا مالک و منصوره هر کدام را به سمت و سویی معین می برد اما بعد از ضربه های کاری منصوره بر پیکر مالک و احتمالا موفقیت یک سریال پربیننده دوباره تصمیم می گیرد شخصیت هایش را احیا کند. مهدویان کارگردان باهوشی است و حتما می داند که بیشترین توفیق فصل اول سریال بعد از فیلمنامه به بازی های درخشان جواد عزتی برمی گردد اما خودش برگ برنده های سریال را از آن می گیرد و «زخم کاری» را به قصه و ساختاری بی رمق و کم غنا تبدیل می کند که دلیلش را نمی دانیم.
اگر قرار نبود مالک در این فصل حضور داشته باشد چرا قصه دیگری برایش در نظر گرفته نشد. حتما این یک تجارت بزرگ با نام عزتی بود که مهمترین انتقاد مخاطبان سریال را هم از ابتدای عرضه در برداشت. مخاطبی که در میان این قصه معمایی به دنبال مالک می گشت و هر بار سرخورده تر باید دیگر شخصیت ها را دنبال می کرد.
مهمترین ضربه ای که فصل دوم سریال می خورد از قصه ای است که بدون اینکه بر غنای آن افزوده شده باشد کش آمده است. در این میان اضافه کردن بازیگران به سریال کمک چندانی به قصه نکرده است، موقعیت های به ظاهر ملتهبی مثل حمایت طلوعی به عنوان «گادفادر» سریال از یک خیریه نیز موقعیتی قابل درک نیست. اتفاقی که شاید در بسیاری از فیلم و سریال های جنایی برای به تصویر کشیدن هولناکی شخصیت رخ می دهد اما اینجا صرفا بر ابهامات ذهنی مخاطب نسبت به طلوعی می افزاید.
مهدویان که در فصل اول صحنه های زیادی را صرفا در تصویر به مخاطب القا می کرد اینجا با دیالوگ می خواهد بفهماند که شخصیت هایش چه کاره هستند و چه میزان باید از آنها ترسید.
جالب است که شیدا دختری که میثم در این فصل دلباخته او می شود این بار هم باید خودکشی کند تا قصه ای جانسوز به دست آمده و دومینوی مرگ و میرها زیادتر شود. خودکشی ای که صرفا برای حذف کردن آدم‌های داستان طراحی شده است و منطقی ندارد. دست کم از چشم مخاطب منطق این خودکشی دوباره قابل درک نیست.
او در این فصل از صحنه های خشونت بار و خون پاشی های آزارگرانه هم بهره برده است مثل صحنه‌ای که میثم و شهریار همدیگر را با چاقو می زنند، به داخل آسانسور می روند و بعد از آسانسور به بیرون افتاده و چاقوی شهریار بر بدن میثم وارد می شود. عجیب است که در سکانس سیما با بازی الناز ملک جلو نمی رود تا از ادامه ماجرا جلوگیری کند و به سبک سریال های قدیمی تلویزیونی تنها از دور می ایستد و شاهد ماجرا است!
حضور مهدویان در این فصل در مقابل دوربین هم به چشم خیلی ها آمد و با آن شوخی های مختلفی صورت گرفت؛ از نقد اینکه برعکس مهدویان حضور هیچکاک در فیلم هایش شبح وار و غیرخودنماست تا اینکه به مهدویان حس تارانتیو دست داده است.
واکنش‌های «زخم کاری۲»؛ انتقادها چه بود؟
واکنش‌های انتقادی مخاطبان به قصه و سریال «زخم کاری» از همان بدو عرضه سریال شروع شد. از نبود مالک، از دیالوگ های بی رمق، از زیاد بودن میثم و ... و هر قسمت به جای رضایت از سریال بر گلایه ها و اعتراض ها افزوده می شد. تا آنجا که خود مهدویان برای اثبات تعداد بالای بینندگان به ناچار به انتقادها از سریال هم اعتراف کرد و نوشت «گاهی عصبانی شدید، غر زدید، گله کردید، حتی بعضی های تان فحش دادید اما ... واقعیت این است که هر هفته بیشتر از قبل تماشایش کردید». او به آمار ۶۵۲ هزار نمایش ثبت شده برای صرفا در روز جمعه‌ای که آخرین قسمت سریال پخش شد، اشاره کرد و آن را یک رکوردشکنی برای پلتفرم عرضه کننده دانست. نکته ای که اگرچه می تواند نسبت به رکوردشکنی درست باشد اما حتما ارتباطی با مخاطب راضی سریال ندارد و باید این گزاره را هم افزود که «مخاطب بعد از دیدن هر قسمت از سریال ناامیدتر شده است.»
با نگاهی به صفحه اجتماعی خود مهدویان که معمولا بخشی از کامنت ها در این صفحات متعلق به طرفداران خود فرد است می توان دریافت این واکنش بیشتر بر خشم کاربران هم افزوده است. به نمونه ای از این واکنش ها هم می توان اینگونه اشاره کرد: «از کل فصل دو فقط سکانس پایانیش خوب بود»، «ما هر قسمت منتظر به عشق اینکه مالک میاد نگاه می‌کردیم»، «بله این فصل و دیدیم تا آرام آرام سقوط یک فیلمساز و رصد کرده باشیم»، «جناب مهدویان رکورد مهم نیست رضایت مهمه»، «متاسفانه متن شما سرشار از غرور و مقاومت از پذیرش نقدهای مخاطبان است»، «مهدویان جان اسپانسر فصل دو بهشت زهرا بود؟»، «خودگویی و خود خندی عجب مرد هنرمندی».
در فصای رسمی هم هر کدام از رسانه‌ها و چهره‌ها همزمان با پایان سریال آن را نقد کردند.
رضا داوودنژاد بازیگر یک استوری در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و همراه با عکسی احساس خود را نسبت به فصل دوم این مجموعه چنین نوشت: «تو یه رستوران قدیمی خیلی خوب، هم غذای خیلی بد خوردیم و هم مالیات بر ارزش افزوده‌ای الکی دادیم ...»
کیوان کثیریان منتقد سینما و تلویزیون در گفت‌وگویی که با خبرنگار مهر داشت با اشاره به اینکه مهدویان کارگردان خوبی است؛ از دلایلی که باعث شد این فصل به یک ناکامی بدل شود سخن گفت که از جمله آنها نبود فیلمنامه خوب بود.
بهزاد عشقی منتقد سینما نیز در گفت‌وگویی با یکی از رسانه ها بیان کرده بود که اگر شخصیت طلوعی در فصل دوم «زخم کاری» را با بزرگ‌آقای سریال «شهرزاد» به عنوان ۲ پدرخوانده مقایسه کنید، متوجه تفاوت‌ها می‌شوید. طلوعی فقط ژست می‌گیرد که بگوید من همه کاره‌ام. اما مخاطب نمی‌داند دارد چه کار می‌کند.
کد خبر 5961375منبع: مهر
کلیدواژه: سریال زخم کاری مهران غفوریان جواد عزتی محمد حسین مهدویان تئاتر ایران شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر موسیقی ایرانی فیلم سینمایی فیلم کوتاه کارگردان تئاتر هنرمندان تئاتر مارتین اسکورسیزی وودی آلن کنسرت موسیقی تالار رودکی جایزه سینمایی سینمای آمریکا تئاتر شهر فصل دوم سریال فصل اول سریال فصل اول فصل دوم جواد عزتی زخم کاری واکنش ها شخصیت ها بازی ها هیچ هیچ قصه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۵۹۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکرار حمایت‌ها و پافشاری دولت رئیسی از بازگشت گشت ارشاد
سیدمحمد حسینی گفت: با تصویب و تایید نهایی لایحه عفاف و حجاب در مجلس و شورای نگهبان، تا حدود زیادی به اختلاف برداشتها پایان داده می‌شود و عملکرد هر دستگاه در این خصوص قابل ارزیابی توسط نهادهای نظارتی خواهد بود.
سید محمد حسینی معاون پارلمانی رئیس جمهور، با اشاره به اهمیت رعایت عفاف و حجاب گفت: رهبر معظم انقلاب، علما و بزرگان نظام همه کسانی که دل در گرو اعتلای ایران عزیز دارند، همواره بر اهمیت پای بندی به اعتقادات و ارزشهای اسلامی از جمله حجاب و عفاف به عنوان یک واجب شرعی و قانونی تأکید کرده اند و در شورای انقلاب فرهنگی در سال ۸۴ وظایف ایجابی دستگاههای مختلف به ویژه فرهنگی و آموزشی مشخص شده است و مجلس نیز قوانینی را به تصویب رسانده که اهتمام به اجرای آنها نشان قانون‌گرایی دست اندرکاران است.
معاون پارلمانی رئیس جمهور در گفتگو با فارس، تصریح کرد: جدا از مصوبات شورای انقلاب فرهنگی که لازم الاجرا است، در لایحه‌ی اخیر عفاف و حجاب هم بر این تکالیف دستگاهها به عنوان وظایف قانونی تصریح شده است، البته در این لایحه که مراحل نهایی خود را پشت سر می گذارد وظایف سلبی فراجا و قوه قضائیه که هم جنبه پیشگیری و بازدارندگی و هم جنبه برخورد قانونی با حرمت شکنان را دارد، مشخص شده است و البته به هر میزان فعالیت‌های موثر ایجابی گسترش کمی و بویژه کیفی داشته باشد، کمتر نیاز به اقدامات سلبی می شود.
وی اضافه کرد: با تصویب و تایید نهایی این لایحه در مجلس و شورای نگهبان، تا حدود زیادی به اختلاف برداشتها پایان داده می‌شود و عملکرد هر دستگاه در این خصوص قابل ارزیابی توسط نهادهای نظارتی خواهد بود.
حسینی در ادامه گفت: در عین حال تا ابلاغ این لایحه که به هر دلیل بیش از حد انتظار به درازا کشیده شده است، دستگاهها باید به وظایف روشن و بی‍ّن خود عمل کنند از جمله فراجا در چارچوب وظایف و موازین پس از مدتی وقفه اقداماتی را شروع کرده که با وظیفه شناسی همگان و همکاری دیگر نهادها امیدواریم سرمایه‌گذاری کلان و سازماندهی بدخواهان ملت ایران برای تضعیف فرهنگ اصیل اسلامی و ایرانی بی نتیجه بماند.
معاون پارلمانی رئیس جمهور تأکید کرد: همان‌گونه که در نبرد سخت و مواجهه با قدرتهای شیطانی به ویژه رژیم صهیونیستی و حامیانش ایران اسلامی دست برتر را دارد، در حوزه رویارویی نرم نیز با تکیه بر اعتقادات و باورهای عمیق و آداب و سلوک انسانی، این جلوه از تهاجم فرهنگی که بیش از سه دهه یعنی پس از دوران دفاع مقدس شروع شده و مع الأسف برخی از داخلی‌های به ظاهر دلسوز هم با لطایف الحیل به آن دامن می زنند و عملا مروج اباحی‌گری هستند، ره به جایی نبرد و ملت سربلند ایران در عرصه های مختلف با اقتدار نظامی، فرهنگی و اقتصادی بتواند الگویی الهام بخش برای موحدان و حق‌طلبان عالم گردد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد